Group Study Exchange: januari 2013

zondag 20 januari 2013

Een heleboel foto's

Meisje in het dorp

New Market

Irene op Moderrn Highschool

Ipad klas

Nederlandse teachers waren al aangekondigd

onze mehendi handen

Mehendi (henna)

Ceremonie onder bloemenboog

De bruid

Met het bruidspaar op de foto

Kindjes van New Light mediteren

Coco mediteert ook

Bas aan slag bij cricket met de kinderen

Op de foto met de dames van het polio preventie 'camp'

Polio druppeltjes

Het bejaardentehuis

Oude dame in het bejaardentehuis

Weeskindje

Simone leert tructjes aan de weeskinderen

Sara in de belangstelling

Handjeklap met de kinderen van het weeshuis

Weeskindje neemt Nienke op de foto

Zoon des huizes leidt ons rond in Marble Palace

Statieportret

Tempel

Tempel aan de Ganges

Onze schoenen veilig bewaard

zaterdag 19 januari 2013

Vocational tour en spiritualiteit,

Na de kennismaking met onze nieuwe club Mayfair gingen we de volgende ochtend op weg naar een dorpje om daar een bijzonder Rotary project te bezoeken. In dit dorpje woont een vrouw wiens zoon en man zijn overleden. Omdat ze geen doel meer in haar leven had heeft ze haar complete huis omgetoverd tot een schooltje voor dorpskinderen. Ze begon met het lesgeven van 5 kinderen maar inmiddels zijn het er 50 en heeft ze 5 leerkrachten in dienst. Omdat het huis veel te klein is werkt ze in shifts, ’s ochtends de eerste groep en s middags de tweede. Rotary sponsort het initiatief van deze vrouw en geeft schoolmateriaal. Momenteel hebben ze grond gekocht voor een nog grotere school en ze zijn nu opzoek naar meer geld om het school gebouw te bouwen. Dit project is zo bijzonder omdat het kinderen uit het dorp de mogelijkheid biedt om goed onderwijs te volgen, het is van voldoende niveau om door te stromen naar een college in Kolkata. Kortom, het biedt kinderen uit de dorpen een kans voor een betere toekomst.

Die middag hebben we bij de familie van Bas mogen lunchen. De vrouw van de president had een heerlijke maaltijd bereidt en ze deed uitstekend haar best om alle pannen leeg te krijgen. Later die dag zijn we naar New Market gegaan om nog wat meer Indiase cultuur op te snuiven. De market bestaat uit een overdekte hal met honderden kraampje waar de meest uiteenlopende producten worden verkocht. De eigenaars van de kraampjes slapen veelal boven op hun kraampjes. Tegen over de new market bevindt zich Hotel Lindsey. De eigenaar van dit hotel is tevens lid van de Rotary club mayfair. Op de 10^de verdieping van dit hotel hebben we onder het genot van een prachtig uitzicht wederom een heerlijke maaltijd op.

De volgende dag was een spirituele dagje. Al vroeg reden we samen met Anoub richting de tempel van Swami Vivekananda. Anoub is een zeer enthousiaste Rotarian die gedurende de gehele rit alles over het hindoeïsme heeft verteld. De tempel die we bezochten was toegewijd aan Swami Vivekananda, een vrijheidsstrijder die na zijn dood heilig is verklaard. Een van zijn beroemdste citaten richt zich op de vrijheid van geloof. Iedereen gelooft in een god, dus laten we samen bidden. Ook heeft hij gezegd: If the poor can not come for education, education should research the poor. Een gedachte die van dag de dag nog zeer relevant is in India. De tempel om Swami Vivekanda te eren is geplaatst naast de heilige rivier de Ganges. Veel gelovige mensen namen dan ook een uitgebreid bad in deze zeer vervuilde rivier. Tot onze verbazing vulde mensen petflessen met het heilige Ganges water om dit vervolgens op te drinken. Iets waar wij met onze gevoelige magen en darmen niet aan moeten denken. Na afloop van het bezoek aan deze bijzondere plek gingen we naar een ander tempel complex. Voor ons gevoel was het een soort bedevaartsoord waar zeer veel Indiërs op afkwamen. Nadat we onze schoenen bij een schoenen garderobe hadden afgegeven (je mag de tempel niet in met schoenen, en om te voorkomen dat ze gestolen zouden worden hebben we ze bij de garderobe ingeleverd), hebben we wat bloemen gekocht om in de tempel te offeren. Het bezoek in de tempel was kort maar krachtig, omdat het zo druk was mocht je ruim 10 seconde in de tempel verblijven en daarna moest je er meteen weer uit. Na een heerlijke lunch bij een chinees restaurant, zijn we allen naar huis gegaan om onszelf op te doffen voor de twee bruiloften die avond. Het is op dit moment wedding seizoen in Kolkata en overal waar je komt zie je bruiloften. De eerste bruiloft was al een hele gewaarwording. Enigszins ongemakkelijk omdat we het kersverse echtpaar niet kende hebben we een heerlijke avond gehad. Gemiddeld komen er zo’n 1000 mensen op de bruiloft en worden er zo’n 200 verschillende gerechten geserveerd. De tweede bruiloft vond buiten plaats, met wederom een grote hoeveelheid aan goddelijke gerechten, waaronder vegetarische sushi. Om een lang verhaal kort te houden we hebben The big fat Indian wedding tot tweemaal toe op een avond mogen bleven.

De volgende dag zijn Irene en ik (Simone) naar een jongsschool gegaan. Deze private school staat zeer hoog aangeschreven en maar liefst 4000 leerlingen mogen hier onderwijs volgen. Gemiddeld zitten er 40 kinderen in een klas. Het opvallende aan deze school was dat de onderwijsmethodiek zeer doordacht was en in een doorlopende lijn in het curriculum was verwerkt. Wat ook opvallend is dat de jongens al op jonge leeftijd zeer geïnteresseerd zijn. We vroegen groep 6 of dat zij vragen voor ons hadden. “Hebben jullie een monarchie of een democratie? Kunt u een omschrijving geven van de Nederlandse architectuur?” Gelukkig stelde een van de jongetjes de vraag of we van Persie kende (gelukkig het zijn wel echt kinderen). Na het schoolbezoek zijn we met zijn allen richting een medisch centrum gegaan wat gespecialiseerd was in cardiologie. Nienke heeft hier veel vragen kunnen stellen over Nursing in India. Het probleem waar dit land tegen aan loopt is dat veel van de dokters, artsen en zuster worden opgeleid en vervolgens naar het buitenland gaan om daar geld te verdienen. De kennis op medisch gebied waar India om bekend staat stroomt het land uit, terwijl zij er zoveel in investeren. Helaas konden we i.v.m. tijdgebrek geen rondleiding meer krijgen. We hebben een snelle zeer culinaire lunch op bij de MC Donalds. Je zult zeggen niet heel cultureel verantwoord, maar het tegendeel is waar. Zelf bij de Mc Donals is 70% van de menu’s vegetarisch en is er nergens een beef burger te bekennen. Vervolgens stond een bezoek aan het Indian museum op de agenda. Door de flexibele planning van onze hosts hadden we een uur de tijd om het grootste museum van Azië te bewonderen. We zijn werkelijk door het museum gesjeesd maar hebben op zeer efficiënte wijze alles kunnen zien. Die avond stond de Rotary meeting van Mayfair op de planning. Het leuke aan deze meeting was dat een van de hosts ons op een persoonlijke manier introduceerde. Na wederom een heerlijke maaltijd en prachtige cadeaus zijn we met een voldaan gevoel naar huis gegaan.

woensdag 16 januari 2013

Nieuwe ronden, nieuwe kansen ...

Goedemiddag, Namaste! Na een wisseling van de hostfamilie zijn wij weer online en klaar om een berichtje achter te laten waar jullie met smart op hebben zitten wachten...uiteraard!

Maandag hebben wij ontmoetingen gehad met mensen met gemeenschappelijke beroeps achtergrond. Daarna hebben wij gezamenlijk een foundation bezocht van een Rotary lid: New Light (zie www.newlightindia.org ). New Ligt is gevestigd in een van de Red Light Districts van Calcutta en is een foundation die zich richt op de educatie van de kinderen van prostituees. Prostituees worden gezien als de aller aller allerlaagste laag van de samenleving. De vrouwen krijgen bescherming tegen agressie en voorlichting in voorbehoedsmiddelen en hygiëne. De kinderen van de vrouwen worden opgevangen, verzorgd en met liefde omarmd. Zij gaan naar school en hebben door de foundation New Light een toekomst. Daar aanwezig hebben wij kennis gemaakt met oud inwoners die nu afgestudeerd zijn. We waren zeer ontroerd door het lot waar deze vrouwen met hun kinderen in zaten. Daarbij een ongelooflijke respect voor de mensen die zich inzetten voor deze vrouwen en kinderen. Er zijn dokters, social workers, vrijwilligers en organisatoren die begeleiden.

Dinsdag was de overhandiging van Rotary Club Chowrenghee naar Rotary Club Mayfair, maar niet voordat wij naar een henna ceremonie 'mehendi' zijn gegaan van mensen die wij niet kennen...dat mag! Ook zijn wij uitgenodigd voor de bruiloft die de 17e plaatsvindt. De dames hebben een henna creatie laten zetten op hun hand en het dansen gaat ook steeds makkelijker. Fantastisch om te zien dat tijdens een lunch bijeenkomst alle vrouwen heerlijk staan te dansen en na de lunch weer gewoon verder gaan met dagelijkse bezigheden.

Challo, challo (schiet op, kom op, laten we gaan), jah vrienden, we zijn al aardig ingeburgerd hier in India. We gingen na de lunch naar de nieuwe hostfamilies. Altijd een moment van spanning: Hoe zal de nieuwe familie zijn? Het huis, hoe zien de toiletten eruit, hoe smaakt het eten? We hebben twee totaal verschillende clubs gehad en ook deze is weer compleet anders. Zowel de mensen, gewoontes, inrichting van de huizen etc....maar ja, wat verwacht je dan ook in een stad met 12 miljoen mensen!!

We hebben 10 dagen achter de rug en elke dag is weer totaal anders geweest. En toch beginnen we ons al aardig thuis te voelen. We weten inmiddels al heel wat over Calcutta, gaat de omgang soepel en leren wij hier en daar al hindi praten. Bij deze ... 'phir milenge' (tot ziens)!