Terug van weggeweest!
Goedemorgen vanuit Calcutta! Sorry….het heeft even geduurd,
maar we waren echt te druk om de blog
bij te houden, zelfs onze persoonlijke dagboeken hebben een flinke achterstand
opgelopen… Maar goed, we zijn weer online! Waar waren wij gebleven en wat is
ons vooral bijgebleven de afgelopen twee weken?
Grootste
project van Rotary International is polio (End Polio Now). We hebben dan
ook het genoegen gehad om op 26 januari, dag van de polio, met Rotarians mee te
lopen om te zien hoe dat wordt geregeld en hoe de kinderen worden
beschermd. India is was op deze dag
precies 2 jaar polio vrij, een resultaat waar de Rotary in India en wereld wijd
trots op mag zijn.
Bij Rotary Club Victoria mochten we voor het eerst met alle
dames in een huis slapen, met een geweldig gastgezin. Warm, vriendelijk en inspirerende
verhalen kon onze gastheer ons vertellen bij het diner. Bas kon met de zonen
van zijn gastgezin avonds heerlijk voetballen op het plaatselijke trapveldje. Op het gebied van projecten hebben wij
weeshuizen bezocht. Daar hebben wij met kinderen gesproken, gespeeld en
gelachen en met vrijwilligers gehad over hun drijfveren. Gelukkig, waren het
weeshuizen waar de kinderen goed werden verzorgd en hopelijk komen de kindjes
goed terecht… Ook hebben wij het Lepra ziekenhuis bezocht, ook weer gerund door
gedreven mensen. Wij hebben ook heel
veel plezier gehad bij Victoria onder andere door het bezoeken van het grootse
en bekende Victoria Memorial die als eerbetoon aan Queen Victoria is gebouwd.
Daarnaast hebben wij een Horce Racing meegemaakt, waar wij op zes wedstrijden
hebben gegokt. Kolkata heeft een van de grootste Horse Tracks van de wereld. Simone
was de grote winnaar met een winst van 2200 Rps. en Sara de grote verliezer met 800 Rps.
Vorige week hebben wij het weekend doorgebracht in
Santiniketan, 200 km van Calcutta. Schone lucht, veel groen en gezelligheid. We
hebben daar mogen genieten van Indiase cultuur zoals muziek en dans. Ook hebben
wij daar de bekende universiteit bezocht. Bekend, omdat de intentie van de
oprichter Nobelprijs winnaar Rabinath Tagore was om te onderwijzen in de
natuur. De eerste lessen werden gegeven onder een boom en 100 jaar later wordt
dat nog steeds gedaan… wellicht een idee voor de Nederlandse scholen…
geïnspireerd door bossen, tulpenvelden en windmolens ( de presentatie zit er
goed in :). Ook hebben wij in
Santiniketan gespeel met dorpskinderen. Een middagje zakdoek leggen, tikkertje
en Anne Maria koekoek. We hebben door het dorpje gewandeld (stel dat niet te
veel bij voor , zo’n 50 hutjes van klei met een dak van palmbladeren)en 1 van
de meisjes nam ons mee naar haar huis. Klein, fijn en bijna pittoresk. Sowieso,
een van de hoogtepunten.
Na het hele weekend daar geslapen te hebben op een hard
matras ( knock knock, serieus, zo hard dat het pijn deed, echt!) verlangden we
naar ons nieuw verblijf…opnieuw een guesthouse. Om het netjes te formuleren.
Het was er vies, het stonk en het was er niet uit te houden. Maar we hebben
doorgebeten en na zo’n nacht sprongen we een gat in de lucht bij het zien van
onze nieuwe guesthouse! Haha, je had er bij moeten zijn (maar goed, waar niet
bij;) )
Ballygunge club was hier verantwoordelijk voor en de
president van de club was te aardig en verzorgend voor ons. Hij heeft dan ook
DE fles whiskey van ons ontvangen die we als speciale gift hadden meegenomen.
Dit was de eerste keer dat we gehost werden door een club in Calcutta en dat we
niet bij een familie sliepen. Met deze
club hebben we de hotelschool (van onze guesthouse) en universiteit bezocht en
was er een ontmoeting geregeld met de minister van Toerisme. Bas ging met de
heren om zijn bureau zitten en wij dames, gingen er heel kuis in de rij
daarachter…aanpassen, accepteren en genieten hoe Bas al het werk doet :)!!
De pers had er lucht van gekregen dat een paar Hollanders op
bezoek waren geweest en wilden Bas (uiteraard) nog enkele vragen stellen. Hij kwam
in een persconferentie terecht met 25 camera’s, 50 journalisten en nog meer
vragen. Heeft het nog wat opgeleverd? Jahzeker! Sovonds in het nieuws op
televisie en een artikel in de krant , maar we kunnen het niet lezen aangezien
het in Hindi is…haha!
We zijn goed connected met de rest van de wereld en toen we
bericht kregen dat Koningin Beatrix een nieuwtje had, snelden we naar het
guesthouse. Via een hotspot via de telefoon, internetcontact leggen met de
laptop en via livestream live naar de toespraak kijken met z’n allen. Indien
alleen hadden we vast een traantje weggepikt, maar nu hielden we ons als bikkels groot…
Port Blair… zon, zee, parelwitte stranden,
sterrenhemel….zucht!
Ken je het gevoel dat er zo uit het niets een geweldig idee
in je opkomt? Het lampje dat gaat branden? Bas, inmiddels in Calcutta bekend als Boss,
heeft de afgelopen maand vaker zulke momenten gehad, maar niet zo geniaal als
op de woensdagochtend.
“Team, wat vinden jullie ervan om morgen naar Port Blair
(hoofdstad van de Andamans eilanden) te gaan voor vier dagen?” TE GEWELDIG! Bas heeft zich de hele dag bezig
gehouden om dit te kunnen regelen en woensdagavond hebben we de tickets geboekt
voor 4 dagen zon, zee en…Rotary!
Donderdag vertrokken en in de middaguur kwamen wij aan. VIP
treatment door de Rotary (dat wordt afkicken terug in Nederland) bij ontvangst
op het vliegveld en meteen werden wij meegenomen om allerlei belangrijke mensen
te ontmoeten zoals de Director General of Police en Secretary of General (grootse
baas). Door de Director General of Police werden we na kennismaking ook gelijk uitgenodigd
om zijn afscheidsfeest bij te wonen die avond.
Even terug naar de aankomst. 30 Graden, geen verkeer, geluid
van diertjes, intense blauwe zeekleur,
prachtige groene omgeving… Hier had je echt bij moeten zijn! De ooh’s en de aah’s en dank je wel Bas, waren
de bingo woorden van de dag.
Na een geweldig feestje in de buitenlucht, onder een
sterrenhemel met allerlei acts opgevoerd door politieagenten vertrokken wij de
vrijdagochtend naar het bounty eiland Havelock per boot. Havelock….paradijs op
aarde! Bomen groeiend in zee, strand dat aanvoelt als poeder, zee waar je
doorheen kunt kijken en verse vis om van te smullen. We hebben er gesnorkeld, op een boot gezeten met doorzichtige bodem en
gekeken naar de zonsondergang op het mooiste strand van Azië. In ons huisje ( mooi mooi mooi) aangekomen
hoorden we een gil van Simone. Daar naartoe gerend zagen we Simone met een
smile van de ene oor naar de andere…”VOEL HET MATRAS! Het is ZACHT!” Hahah, na
3,5 week keiharde matrassen, mochten we de nacht op een heerlijke zachte matras
doorbrengen! HOOGTEPUNT!
Zaterdagochtend, zijn wij om 07.00 uur wakker geworden voor
een strandwandeling/run. Op een van de
mooiste stranden van de wereld (volgens Time magazine!) liepen wij daar alleen
te genieten van de omgeving. We hebben
er de hele ochtend lekker gezwommen en gerelaxed. In de middag vertrokken we
weer naar Port Blair, waar wij een presentatie hebben gegeven voor 40 studenten
als onderdeel van RYLA. (Rotary Youth Leadership Awards). Daarna was het tijd
voor de gebruikelijke Rotary Meeting waar de District Gouverneur ook bij
aanwezig was. Onze laatste presentatie…zonder slides! Dat was balen, maar
gelukkig kennen we ons tekst inmiddels uit ons hoofd (na 10 presentaties) en de
tekst van onze teamgenoten.
Na de meeting werden wij meegenomen naar het dakterras van
een hotel van de Rotary president om te genieten van een privé concert onder de
sterrenhemel onder het genot van
cocktails. De dag had niet beter kunnen eindigen. Perfecte einde van een
geweldige dag.
Zondag, laatste dag in Port Blair! Kenmerkend voor ons, is
dat we alles eruit willen halen en dus stonden we om 07.00 uur op om te gaan
Sea Walken. Je gaat 6 meter naar beneden, loopt op de zeebodem tussen de vissen
en koraal en het enige wat je ophebt is een kap, vergelijkbaar met de
maanmannetjes. Wat een geweldige ervaring…! En we hebben Nemo gezien J))
Na nog meer verse vis, kreeft en krab te hebben gegeten
terug naar Calcutta voor het farewell diner en onze laatste dag.
Na Rotary projecten te hebben bezocht, vele Rotary Meetings,
Rotarians ontmoet, vocational meetings, culturele en religieuze elementen te
hebben ervaren en een beetje ontspanning kunnen wij terugkijken op een ‘once in
a lifetime experience’…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten